Dansende dagrijverlichting

Je hebt het vast wel eens meegemaakt. Je zit lekker op een terras of op een verjaardag en dan begint er iemand te klagen over al die drempels in Nederland. Zijn gezelschap drinkt een roseetje en heeft  haar zonnebril in het blonde haar en ze vindt alles leuk wat de man verteld. Deze meneer zelf heeft een rode broek aan en zo'n snelle zonnebril op tafel gelegd, naast een grote bos sleutels. Hoe groter

de bos, hoe belangrijker. Geldt niet voor elke bos, dat terzijde. Ik ben echt niet van de vooroordelen, maar het vervoersmiddel laat zich natuurlijk makkelijk raden. Het is "premium", geleased, liefst duits, heeft LED dagrijverlicht en nog bijtellingsvriendelijk. Soms kan je het gewoon zien. Mijn vrouw en ik spelen in Pretparken vaak spot de Duitser. Vaak pik je die zo uit ene groep mensen. Dan is het vaak: "Duitser 3uur." Dan lopen we er even langs en horen welke taal er gesproken wordt. Mijn vrouw wint vaak. Overigens spot de Nederlander in Frankrijk is ook leuk hoor.

Terug naar de drempels. Terwijl het brallen verder gaat, over hoe belachelijk het wel niet is. Al die drempels!! Je kan nergens meer doorrijden. Dan begint bij mij de lol al een beetje, ik heb nooit moeite met drempels. Weet je, als de man mijn BX ziet zal hij wel even lachen en een domme opmerking maken tegen zijn vriendin. Die op haar beurt weer als een malloot begint te lachen. Jaaaa, die Ronny is een echte malle lolbroek. Totdat je een geintje maakt over zijn leaseding. Dan is het niet grappig meer. Terwijl ik het best grappig vind om zijn auto een labrador te noemen. Weet je een labrador volgt je ook altijd dicht op de voet als een premium leaseauto op je achterbumper.

Terug naar de BX van mij. In de stad is dat voor mij altijd een feest. Her en der komt je wel eens de gevreesde verkeersdrempel tegen. Nu is mijn BX ook nog voorzien van comfortbollen, dus vaak rij ik gewoon door met een gangetje van 40 soms 50. Heerlijk, gewoon genieten. Overigens op de snelweg ook erg fijn. Heerlijk zwevend glijdt de BX met deze bollen naar de plaats van bestemming. Ik hou er wel van en lekker even onthaasten. Terug in de stad heb je snel weer een labrador te pakken. En dan komt het. Bij de eerste drempel laat ik iets gas los of blijf zelfde snelheid aan houden. Gevolg, de auto achter mij doet dit vaak ook.  LED dagrijverlichting begint te dansen als discotheek lampen in je binnenspiegel. Nu zou je denken dat bij de volgende drempel er wel een les geleerd is. Vaak niet. Het dansen der dagrijverlichting gaat gewoon door. Dan mag mijn BX niet helemaal strak in de lak zitten. Puft ze er koud een blauw pluimpje rook uit. Warm ook wel iets trouwens. Heeft ze geen 225-45-18 wielen, is ze niet van de bank en kost een onderhoudsbeurt geen 1500 euro. Maar ik hang niet tegen het plafond bij een drempel. Kinderachtig, ik weet het echt wel en eigenlijk moet je ieder in zijn haar waarde laten. Ik weet het echt, maar ik kan het niet helpen. Wel is het zo, hoe dichter op de bumper hoe sneller ik over de drempel ga. Het is net zo flauw als je voorruit sproeien als je een bumperklever hebt.

Maar goed, als hydraulisch geveerde Citroen rijder heb je dat vast wel eens meegemaakt en geeft toe, het is best grappig. Nu kan het zo zijn dat je niet meer de oude gewende snelheid aan kan houden op drempels. Lopen de vullingen uit je tanden bij een klinkerweg. Dan zou je wel eens toe kunnen zijn aan nieuwe veerbollen. Geen nood, daar hebben we bij Garage 80 een oplossing voor. Je kan ze nieuw bestellen in onze webshop. Klik HIER en zie het aanbod. Om het nog aantrekkelijker te maken krijg je als lezer van deze blog 10% extra korting als je BLOG invoert bij kortingscode. Het geldt voor alle bestelmogelijkheden in de shop bij de veerbollen. Zit je model er niet tussen? Stuur ons een mail naar info@garage80.nl. We kunnen voor bijna elke Citroen Veerbollen krijgen en dan krijg je de 10% korting ook. Actie loopt tot 30 september.

Even snel, je kent het wel.

Even snel, je kent het vast wel. Even snel de veerbollen voor vervangen, dan rijdt hij even wat beter. Ik hoor het mezelf nog denken en eigenlijk weet ik wel dat "even" gewoon niet bestaat in autoland. Nou ja oke, bij de snelle verkopers of eigenaren van dealerbedrijven. Even een APK keuring, even de de radio ombouwen, even trekhaak ombouwen. Toen ik net in de autoverkoop zat sprak ik ook altijd zo, naïef als 20 jarige snotbengel. Ik had altijd wel een goede band met de monteurs in de garage en ze leerden mij dat "even"snel af. Gelijk hadden ze ook. Emiel had tot voor kort mooie voorbeelden van zijn collega verkoper van begin 20 die dan een auto had verkocht en daar moest even een APK op. Ik moet daar nog steeds smakelijk om lachen en misschien wel omdat ik mezelf er zo in herkende. Wat zelfspot zeg maar. Maar goed toch val ik wel eens in mijn oude patroon en wilde ik toch even snel de voorkant doen. Later doe ik dan wel de achterste als de brug weer vrij is. Ik had comfortbollen besteld, gewoon omdat ik dat erg fijn vind. Met een Citroen rij ik nooit snel door bochten en een Citroen hoort gewoon heerlijk te veren.

Het vervangen van veerbollen is een klusje van niks. Voor de liefhebbers maak ik er wel eens een keer een VLOG van, zoals eerder met dashboarddelen, zodat je het zelf ook kan doen. Zoals HIER en HIER als je ze nog niet hebt gezien. Maar goed dat is voor latere zorg. Auto in de hoogste stand en de bollen eerst een tikje geven. Auto weer omlaag...... Ja hoor overal gutst LHM uit. In no time stroomt overal groene olie uit en op.  Daar waar de gemiddelde oliesjeik erg blij wordt van stromende olie, heb ik dat zelf niet echt en voor je gevoel loopt het hele vat ook gelijk leeg. De octopus was eerder gerepareerd en dat was nu losgekomen door de druk van het inzakken. Snel alles weer terug drukken, maar ja, je kleren zijn gelijk groen van olie en omdat je, uiteraard, geen doek bij de hand had drupt de olie van je hand. gevolg, een spoor LHM naar de wasbak. Joepie Citroen rijden is leuk!!! Nou ja weer een klusje erbij, octopus vervangen. Nu eerst gerepareerd en weer verder. Het had ook wel weer een voordeel, want ik kon gelijk zien dat de LHM nog wel mooi groen was. Verder gaat alles voorspoedig. De testrit stemde dan wel weer gelukkig.

Toen ik de BX net op het internet had laten zien waren er wel eens wat nieuwsgierigen die wel eens wilden weten wat deze BX nou zo lelijk maakte. Her en der wat foto's gemaakt en DIT filmpje. Nu wil ik toch wel dat ze er een beetje netjes bij staat en het makkelijkste om mee te beginnen is de motorkap. Nu hebben we wel veel motorkappen op voorraad in verschillende kleuren, maar niet in bleu sideral. Wel hadden we een nette kap in gris Meteore staan. Voor mij is dat toch wel een van de allermooiste kleuren voor een BX. Dus nu heeft ze deze mooiere kap en ze knapt er toch wel van op ook al is de kleur niet helemaal gelijk. Nu nog even denken wat ik met het dak ga doen.



Binnenkort komen dus de achterbollen aan de beurt, de octopus en zo nu en dan laat ze wel eens een heeeeeel klein blauw pufje los uit de uitlaat als ze koud is. Kijken of ik daar ook wat mee ga doen. Eerst maar weer eens lekker rijden.

WWW.GARAGE80.NL

Te lelijk om te verkopen, te goed om te slopen.

Mensen die mij een beetje kennen, hebben mij vast wel eens gehoord over de 205 van mij. Een 1.4 Forever met een schuifdak.  Deze auto was en is voor mij de verrassing van het jaar, in positieve zin dan. Vaak ging ze voor de Visa, niet dat de Visa niet leuk was. Een 205 is instappen en wegrijden. Vlotjes door de stad, met het dak open. Deze deed ik al open als het ook maar een beetje kon. Ik heb er ook nog een VLOG  over gemaakt, voor de liefhebbers. Maar ja, een BX blijft toch ook altijd wel weer leuk en zo nu en dan keek ik wel eens. Kopen niet. Iedere keer als ik in mijn 205 reed waren we weer vriendjes zeg maar. Totdat er een BX zich aandiende bij Garage80. En eigenlijk heb ik tot ik de eerste meters reed nog getwijfeld of ik er wel mee zou gaan rijden. Gewoon omdat de 205 zo fijn is.

Donderdagavond was het zo ver. We hadden een partij onderdelen gevonden en later kwam daar nog een BX bij. Het is wat het is en er zit APK op. Te goed om te slopen. Maar ja Emiel en ik waren het er wel over eens dat ze te lelijk was voor de verkoop. Dus daarom "te lelijk om te verkopen, te goed om te slopen." We hebben het over een BX 14 Deauville met een keurig onderhoud verhaal en behalve de veerbollen lijkt alles prima. Wat maakt haar dan zo lelijk, hoor ik je denken. De voorbumper is rood, maar dan weer overgespoten in het grijs. Motorkap, dak en achterklep hebben voor het overgrote deel geen blanke lak meer. Het interieur heeft meer brandplekjes dan de maan kraters heeft. En voor een heel groot deel is dat wel op te lossen en zo draait mijn ideeënmolen al volle toeren. Motorkap en achterklep moeten wel te vinden zijn. Wat ooit zwart was kan wel weer zwart worden. En dat dak... Tja een sticker erop of toch....

Voordat ik dat onthul even een iets over wat voor mij autorijden extra leuk maakt. Een open dak. Of nog mooier een cabrio, maar bij Citroen kan je dan niet echt terecht en soms halen we wel eens wat spullen op voor de garage. Dan is een cabrio niet echt handig en dat was wel een must voor de opvolger. Spullen halen of brengen voor de Garage. Even terugkomend op de 205. Zoals gezegd, deze heeft het dak open zodra het ook maar een beetje kan. Zelfs tussen buien door. Maar goed ik ken ook mensen die mijn idee iets minder vinden. Die vinden dakdragers op deze BX ook leuk. Soort van ratlook. Maar dat is niet helemaal mijn ding.En ja het is mijn auto 😜. Dus een oplossing voor het dak is het inbouwen van een Twingo dak. Of ik dat zelf ga doen, of ik ga dat in Sittard ga doen dat weet ik nog niet. Maar het lijkt me wel erg gaaf. Maar dat komt later, nu is het ook niet een heel erg goede zomer ofzo. Dan heb ik gelijk een groot deel van het dak opgelost en de rest kan ik dan mooi zwart maken. Maar goed, zoals gezegd dat is voor latere zorg. Eerst maar eens gaan rijden.

Wat heb ik nu dan wel gedaan? Schoonmaken en radio erin. Gelukkig hadden we een hoedenplank liggen met gaten erin zodat deze niet meer kapot hoeft. Met een WWW.GARAGE80.NL sticker is ze eerst even compleet. Ik heb een set comfortbollen besteld. Lijkt me lekker in deze BX. Binnenkort nieuwe olie erin, er staat nog een set velgen die er onder komen. Voor de mensen die het leuk vinden zal ik me regelmatig hier melden voor een up date.

Onderdelen uitzoeken

De man komt overduidelijk uit Groningen. Een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn. Hij heeft nog allemaal BX onderdelen liggen waar hij niks meer mee doet. Meneer heeft nu een type 3 en de spullen zijn van een type1. Of wij er ook belang bij hebben? "Altijd ! " zeg ik. Voor de prijs hoeven we het niet te laten en hij komt binnenkort naar Leeuwarden en neemt het dan allemaal mee.. Een paar dagen later is hij er ook. Zoals zijn stem klonk was meneer ook. Een vriendelijke Groninger, als Fries zou je dan moeten zeggen "dat kan niet". Net als "een mooie Astra" lijkt me ook onmogelijk. Maar deze man is oprecht aardig en wij kijken niet naar afkomst, geloof, geaardheid of wat ook maar. Bovendien heeft de man een baard. Voor ons altijd een leuke bijkomstigheid ;-). Zijn zoon was ook mee en ze hadden weer allemaal leuke verhalen over Citroens.  Eerst wat koffie en dan gaan we eerst praten over onze gezamenlijke hobby. Uitladen kan later wel.

En nu? Nu ligt het hier in onze loods en kan voor ons het plezier beginnen. Lekker kijken in de dozen die meegebracht zijn. Het is geen vrachtwagen vol, maar gewoon leuk om doorheen ze zoeken. De eerste blikken spotten al wat bijzondere schakelaars, veel knipperlichten voor een type1. Maar ook blauwe type1 bekleding. Je kent het wel. Van die stof die al scheurt als je er naar kijkt. Maar in dit geval valt het mee, even schoonmaken en ben je een heel eind verder. Misschien komt er nooit iemand voor, maar toch wordt ik er blij van. Vaak worden BX-en voorzien van een GTI interieur. Toch wel eens ten onrechte vind ik. Een mooie "zitzakken" interieur zoals het oneerbiedig wordt genoemd zit ook best goed. Je zit wat lager en dat vind ik dan wel weer fijn. Een ander nadeel is dus dat het vaak stuk gaat en velours van een GTI interieur dan weer niet. 

Wat maakt het nou dat een, op papier, volwassen man het zo leuk vindt om bekledingsstof te hebben waar misschien nooit iemand gebruik van gaat maken? Of gewoon lekker zoeken in de dozen en zie je wat leuks dan roep je: "Kijk nou eens!!! Een...." Als was je een kind in een speelgoedwinkel. Ik denk dat het een soort van verzamelwoede moet zijn. Het is staat leuk in het magazijn. Want als mensen bij ons door het magazijn lopen zien ze ook vaak leuke dingen liggen. Zo hebben we ook een rij met verschillende hoofdsteunen hangen gewoon, omdat we het leuk vinden. Je kijkt er eens naar en het geeft een blij gevoel. Zo is dat met door bakken onderdelen zoeken ook. Opzoek naar dat ene ding waar je blij van wordt. 

Binnenkort gaan we bij iemand in een grote schuur zoeken naar onderdelen die we weer kunnen gebruiken of voor in de webshop. Naast allemaal bijzondere Citroens staan stapels onderdelen, dat is toch gewoon super leuk? En ook hier weer bij super vriendelijke mensen. En wie weet vinden we dan weer iets waar jij blij van wordt. De vind je dan weer in de webshop van ons. We hebben daar ook een sectie met nieuw in de webshop gemaakt een daar zetten we de leuke "nieuwe" dingen dan eerst neer. Nieuwsgierig? Klik HIER

WWW.GARAGE80.NL

Te gast in Frankrijk

Ik sta in een supermarkt. Mijn kar zit vol met bijzondere en vooral ook lekkere dingen. Voor mij staat een man die zich niet geheel lijkt te vermaken. In ieder geval niet zoals ik dat doe. Ik heb vaak een soort Ned Flanders achtige smile op mijn gezicht hier. De man zijn zonnebril doet suggereren dat op de racefiets is of iets anders snels. De cassiere wenst de man een goedendag maar helaas de man doet geen enkele moeite ook maar naar de mevrouw te kijken. Als er dan verteld wordt wat hij moet betalen houdt hij zijn bankpas omhoog als teken dat hij wil pinnen en kijkt naar de lopende band en vervolgens het pinapparaat. De kassamedewerker wenst hem nog een goeie dag, houdt de kassabon omhoog, maar tevergeefs. De meneer in kwestie is al weg. Zonder enige vorm van communicatie staat hij al bij de deur. Apart? Nee hoor het is schering en inslag bij de Franse supermarkten in de zomer. Of er wordt gewoon stug Engels gesproken onder het mom, dat kent iedereen toch anders pas je, je maar aan, aan mij. Ik schaam me dan altijd een beetje voor mijn landgenoten. Ik ga ook niet Fries praten tegen een ras Amsterdammer? Nee dan ben ik de gebeten hond. En dan vindt iedereen dat logisch, ik ook.

De mevrouw achter de kassa kijkt mij aan, heeft mij al als Nederlander bestempeld en dus zegt ze maar niks meer. Ik schaam me nog steeds een beetje en begin met een vriendelijke "Bonjour madame." En als ze dan alles heeft gescand verteld ze me wat ik moet betalen kijk ik alsof ik het begrijp, want de getallen volg ik maar lastig. Op mijn beste Frans zeg ik dan dat ik met mijn bankpas wil betalen en dan de bijna standaard "au revoir madame, bonne journee." Gewoon omdat het toch een beetje zo hoort. Ik ben te gast en gedraag me dan zoveel mogelijk zo. Als ik bij iemand op bezoek kom groet ik toch ook? Als iemand vraagt wat ik dan wil drinken wijs ik toch ook niet naar de koffiepot en kijk naar de grond? En loop je toch ook niet weg zonder te groeten? Dat is toch raar? Je hebt toch ene vorm van fatsoen geleerd?

Ben ik de perfecte gast dan? Nee joh! bij lange na niet. Fransen kunnen zich heel goed aan mij irriteren. Alles wat Citroen en oud is moet op de foto en soms op wat lastige manier. Zo kwam ik in het plaatsje Vogue een witte BX tegen, bij iemand in de tuin. Op het eerste oog nog een heel erg nette en elke keer als ik er langs reed reed ik wat langzamer. Zo probeerde mijn vrouw er een foto van te maken, want stoppen daar was niet heel handig. Niet elke Fransman vond dat langzame rijden van mij leuk natuurlijk. Na een paar keer moest ik toch stoppen en staat mijn auto op een plek waar het eigenlijk niet mag of netjes is. Maar ja deze BX moest ik op de foto hebben. Voor mezelf, maar ook voor onze Facebook pagina. Het is een BX die moet op de foto. Bij iemand voor de garage deur de auto neergezet dat moest wel, want ja er was geen andere plek. Toch is de foto gelukt en even denk ik "Wat zou ik er van vinden als iemand een foto neemt van mijn tuin?" En de laatste keer dat er een auto voor mijn garagedeur stond was ik ook not amused. Een paar dagen later zie ik, in mijn ooghoeken, iets wat op een SM leek, dus plat op de rem, eerste rechts, dan weer rechts. Sluipdoor kruipdoor smalle straatjes en ja hoor, het is een SM. Auto gestopt, maar helaas wel een boze blik moeten ontvangen van een boze mevrouw. Of toch nog via een andere route terug naar de camping, zie ik een rijtje BX-en staan bij iemand op het erf. Wat moet je dan als Garage80 eigenaar? Juist! keren en terug. Het weggetje was net wat te smal en de Franse meneer die er stond keer wat raar, maar ja het moet echt even op de foto. Ik zette mijn auto op zijn erf en loop er ook gewoon op.

Dus nee, echt perfect als gast ben ik dan niet. Dus via deze weg, aan alle Fransen. Mijn oprechte excuses, dat mijn C5 op een plek stond waar het niet mocht, dat u moest wachten omdat ik midden op de weg stond, dat ik even op uw terrein stond, even moest keren wanneer het net niet echt kon, ik even langzaam reed terwijl u achter me reed of drie keer langs uw garage reed. Voor die ene foto. Sorry, sorry, sorry! Ik kan alleen niet beloven dat ik het nooooooit meer zal doen, want de volgende keer doe ik het weer als ik in Frankrijk ben. Uw autogeschiedenis is gewoon erg mooi. Daarom probeer ik het iets goed te maken door met u en de uwen te praten in uw taal, ook al zeg ik vaak "je parle un tre petit peu français" Ik probeer het wel. Oh ja en ook voor de zonnebril man wil ik sorry zeggen, hij zal het noooooit meer doen ;-)

WWW.GARAGE80.NL

De laatste rit

Ooit gebeurt het ons allemaal, we maken dan onze laatste rit. Voor velen een tot op de laatste minuut een geregisseerde happening. Voor mij niet, ik heb maar 1 wens en dat is dat ik niet in een Amerikaanse auto wordt vervoerd.

Maar goed, vandaag hebben we bij Garage 80 ook een laatste rit. En daar waar het voor familie en vrienden van een overleden persoon vaak ook ongeloof is, van het gene wat is gebeurt, is dat bij een BX of welke Citroen ook maar, vaak ook zo. Als we dan foto's posten op Facebook van een BX die helemaal kaal is gehaald en naar de sloper gaat zijn er altijd wel wat bijzondere reacties. Via de mail, reactie op het topic of via de PM krijgen we wel eens te maken met emotie. Met vragen of ze niet te redden was? Waar ons verstand zit! Jullie zijn geen liefhebbers maar gewoon op geld uit! Of gewoon, zonde! Maar goed, dat snappen we wel. Afscheid is nooit leuk! Iedereen weet het echt wel, het gebeurt ons allemaal.

Vroeg of laat gaat alles en iedereen een keer en als je dan lekker op je nieuwskanaal, Facebook scrolt zie je een BX opgehaald worden door een sloper. Ja dan schrik je even. Snappen we echt wel. En als je schrikt dan laat je, je emotie even gaan. Is heel normaal toch? Bij ambulancebroeders gebeurt dit toch ook? Pietje valt met de fiets je belt de ziekenauto, je weet niet wat je moet en in blinde paniek sla je de ramen uit de ambulance, zodat Pietje makkelijker ingeladen kan worden. Scheld je zo hard mogelijk om de helpende hand ook een beetje te helpen door ze aan te moedigen. En dat je dan iets roept wat niet in de dikke van Dale staat is dan emotie van het moment. En die broeder is geen echte tyfusleier natuurlijk. Dat zeg je gewoon om je woorden kracht bij te zetten en die ambulance medewerker is er voor getraind. Heel normaal. Dus dat mensen wat teleurgesteld zijn als een BX gesloopt is snappen we wel en de inhoud van de mails, PM-en lachen Emiel en ik wel weer weg. Zijn we voor getraind.

Maar goed terug naar de BX in kwestie. Wat overblijft is een stapel onderdelen en als we dan weer iemand blij maken met een vervangende rempomp, stuurwiel of dashboardkastje is de negatieve emotie ook wel weer weg. Dan gaat het van vuile slopers! Jullie maken mijn hobby kapot! Naar, wat gaaf mijn BX remt weer!! Mijn dashboardkastje kan weer open!! Bedankt Garage 80!! Jullie zijn toppers!! Helden! Niet alleen heel knap, maar ook zo nobel! Als ik ooit een zoon krijg noemen we hem Emiel Peter de Boer!! Nou en daar doen we het voor. We vergeten het verhaal na het slopen wel als weer iemand zijn nieuwe tattoo met onze gezichten laat zien. Met leuke oplossingen ook voor Emiel zijn baard. Gewoon leuk.

Toch staan we even stil bij het naderende afscheid en daarom een korte afscheidsrede.

Lieve BX

Vandaag is het zover, we moeten je vanaf nu echt missen. Straks draaien we nog even La montagne van Jean Ferrat, je lievelingslied. Over de bergen in de Ardeche, daar waar je graag reed.

Na dik 365 duizend kilometer was het klaar. Je achterwielen staan scheef, her en der wel een roestplekje te vinden. Eigenlijk een gatenkaas, maar ja dit is niet respectvol. Uit de veren komen ging niet zonder luid geratel meer en je motor had ook een storing. Je was op en hebt het goed gehad. 

Geloof had je niet! Je hebt de periode 1998 2010 nog meegemaakt en dat heeft je doen twijfelen. In die tijd werden hele BX stammen zo naar de sloop gebracht en de zelfde dag nog platgedrukt of werden opgestapeld in afwachting van de pers. Slopers reden met de heftruck langs de BX-en om ze te pesten. Wie werd er gehaald? Oh nee, ze hebben een Cannes te pakken!! Er was zelfs een anti BX club!! Niemand was te vertrouwen en soms werden BX-en verraden. "Psst, achterin de boerenschuur staan BX-en" En dezelfde dag werden ze opgehaald. Ja, dat was een moeilijke tijd voor de BX, daar kwam geen almachtige BX aan te pas. Jij zat er midden in, jij hebt het meegemaakt en hebt het gezien en gehoord over de transporten van BX-en naar die terreinen waar ze gevangen werden gehouden omdat ze BX waren. Jij hebt het overleefd en nu mag jij verder gaan in andere BX-en. 

Je bent een onderdeel geworden van de goede BX tijd en met jouw onderdeel blijven ze langer bestaan. We hadden John Smit al gevraagd voor je laatste rit, dat wilde je niet. Bescheiden als je bent, wilde je het stil houden. Alleen een leuke blog met wat sarcasme, dat wilde je wel. Hield je laatste eigenaar, Michiel, ook van en dat deed je altijd goed. En zonde!! Nee zonde vind je het niet. Zonde is dat een BX vol met onderdelen plat wordt gedrukt. 

Rust zacht lieve BX.

Nieuwe accu erin en hij start wel weer hoor.

Enige tijd geleden werden we gebeld. Er zou ergens nog een zeer knappe BX staan en die moest zsm gehaald worden. De gemeente bleek wat raar te doen. Oke, nou kan. Maar wat is zsm... Vandaag! klonk het.

Zo even snel schakelen, vandaag. Tja oke euh. Hebben we tijd vandaag. Ja dat is het minste probleem. Via via een kar geregeld. Chris, onze vaste ophaalmeneer, ook met baard, zat in een Jaguar en had geen tijd. Snap ik. Romke kon wel, ook met baard, het lijkt wel baarden tijd. We waren mooi op tijd weg in deze vrij koude avond.

Nou had ik de vrouw van de BX in de middag al gesproken en het was een, laat ik me zacht uitdrukken, een gezellige prater. Ze stond al met haar zoon bij de auto. Met C5 en kar, hadden we wel een uitdaging op dit doodlopende pleintje met smalle straatjes. De eigenaresse begon haar betoog over de BX. "Heb je verstand van de Citroen BX?" vroeg ze me. Ach ik heb ergens een folder liggen zou ik bijna zeggen, maar nee. Ik hou het netjes. Ik knik wel beleefd. Ze gaat verder. Want dit kom je niet vaker tegen in deze staat, het enige wat mis is dat hij in de versnelling vast staat en ze had daardoor nooit tijd om naar de garage te gaan. Maar zegt ze:"Nieuwe accu erin en hij start wel weer hoor!!" "Maar nu niet hoor haha!!, want hij staat in de versnelling." grapt ze. Ik hou me maar even stil. Ik ben nog niet een BX tegengekomen die nog goed is na acht jaar stilstaan in de buitenlucht op een stukje gras. Maar goed, het kan natuurlijk wel. Toch blijf ik iets sceptisch.

Mevrouw heeft ook nog een Escort met een deukje en ze vraagt of ik dat ook wat vind. Ik kijk even snel en als dat een deukje is, dan zou de gemiddelde maankrater beledigd zijn ben ik bang. Nee, leuk dat u aan me denkt voor deze leuke auto, maar ik hou het bij Citroen. Echt niet? zegt ze. "Accu erin en hij start wel weer hoor!! Echt!!" Waar heb ik dat eerder gehoord?

Oh ja, bij de BX die inmiddels achter een loszittende plaat blijft steken en daardoor keek ik al even onder de auto en zag niet veel goeds. Er zal meer in moeten dan een accu, zeg maar. De kar is niet nieuw meer en daardoor zijn de oprijplaten wat krom. Dus er moet een hamer komen. De welbespraakte vrouw gaat voor me zoeken bij de buren. Daar is ze wat minder spraakzaam en niet veel buren lijken haar te willen helpen. Tot er 1 is die hem wel uit wil lenen, omdat, zoals ze zegt, eindelijk die k*t auto eens uit de tuin gaat. Hmmm gezellig buurtje. Snel de auto verder de kar op. Daar valt op dat de uitlaat ook compleet weg is gerot en deze BX vrij uniek is met ogenschijnlijk bronzen leidingen. Nee, accu erin en hij start wel weer, hoor. Tijd om beleefd handje te schudden en "operatie stofwolk" breekt aan.

De dag erna heeft Emiel al snel even gekeken. De auto stond in de versnelling door een loszittende schakelstang. Nou was dat niet heel moeilijk te raden, maar dat was niet het enige. De tand des stilstaande tijds heeft niks goed gedaan voor deze BX. Zoveel dat we binnenkort wel weer een nieuw filmpje kunnen maken waarin we uitleggen waar een BX kan roest zoals in dit filmpje. En dit vinden we nou echt zonde. Een best nette BX, in een leuke uitvoering, met de heerlijke achterover hangende 1.4 motor en GTI interieur is weggezet doordat er een schakkelstang los was gegaan. Haar lot is onderdelen voorziening. En dat is nobel! Want iemand met de donorcodicil is toch ook een held?

>WWW.GARAGE80.NL

Een fijne reisgezel

Afgelopen weekend ben ik naar de beurs van Reims gegaan met een paar vrienden. Gewoon om eens te kijken wat daar allemaal gebeurt. Ik had er veel over gehoord, maar was er nog nooit geweest. We hadden afgesproken in Gelderland om daar over te stappen op naar een C4 Picasso en dan verder te gaan naar Noord Frankrijk. Van Leeuwarden daar naartoe wilde ik de Visa 11RE eens proberen.

Niet eerder had ik met haar een langere rit gemaakt. Dus voor ik wegging alles even gecheckt. Oliepeil, waterpeil (er zit net een nieuwe waterpomp op) en de bandenspanning. Alles was goed. Tijd om onderweg te gaan. Nog even mijn broer halen en dan de volgende 150 kilometers. Het eerste wat me opvalt, en het was me eerder al opgevallen, is het gemak van het rijden. Alles werkt soepel en makkelijk. Sturen gaat licht en vlotjes rij je door de stad of de snelweg op. Er is best veel ruimte in de auto. Eenmaal op de grote weg rij ik eerst lekker rustig met een gangetje van 90, je mag ook maar 100 hier. En zo kan ik even wennen weer. Op de snelweg voer ik het tempo wel wat op maar met 120 op de teller hou ik het voor gezien. Ongetwijfeld zal ze best harder kunnen, maar het is dan toch minder comfortabel. Dus ik laat het zo. Als vanzelf ontstaat er een grote glimlach. Leuk eigenlijk dat een auto dat met je kan doen.

Wat me vaker opvalt en ook Emiel is er wel eens over begonnen zijn reacties van dames die meerijden in een Duits “kwaliteitsmerk” met de nullen. Ze lijken de Visa gewoon erg leuk te vinden. Nu ook weer, we rijden net op de A50 en worden ingehaald door een auto en zoals bijna normaal met dit merk, op zeer korte afstand daar achter deze zwarte A4 of A6 of toch een A3. Hulde voor de man die het verschil wel ziet of het interesseert me echt te weinig. Maar goed, de vrouw die op de passagiersstoel zit vind mijn auto wel heel erg leuk. Ze lacht even en praat erover met haar man/vriend. In mijn fantasie moppert de man iets tegen zijn vrouw als: "Het is gewoon Franse troep!" En hij trapt zijn gaspedaal diep in. Dat laatste lijkt te kloppen want, tien seconden later is de auto weer aan de horizon verdwenen. Hoe harder je rijdt, hoe minder mensen je zien, des te minder je hoeft te schamen, denk ik dan nog even.

Goed terug naar de Visa. Mijn broer roept nog even vanuit het niets, eigenlijk, wat rijdt deze auto toch lekker. Dan verschijnt er weer een glimlach. Klopt inderdaad! Hij vervolgt:” man ik kan gewoon met mijn benen gestrekt zitten.” Ja en dat is het ook wel. Het is best een ruime auto. Onze eindbestemming nadert. Hierna in een nieuwe C4 Picasso en dat is ook niet verkeerd, maar ik heb wel het voorstel gedaan om volgend jaar met onze hobby auto te gaan. Dan zal deze Visa misschien bij een ander baasje zijn, maar dan is er wel weer wat anders bij Garage80. Sowieso een BX 14RE type1

Vele auto’s komen en gaan bij ons en onlangs hebben we naar onze BX 14RE gekeken en deze gaan we op korte termijn maken. Deze gaan we zeker niet verkopen, dus ja dan is de Visa wel wat overbodig en een BX is voor de doeleinden waarvoor we een crewauto willen hebben net wat makkelijker. Dus ja ze zal ooit eens weg zijn, maar de herinnering van deze rit blijft wel even. Ze heeft me zo ongelofelijk positief verrast.

Voor een filmpje onderweg kijk eens hier.

 

www.garage80.nl

 

Visa type 1 of Varkensneus, mooi of toch niet?

Ik zal gelijk maar met de deur in huis vallen. We hebben een behoorlijk meningsverschil. En ik denk ook echt oprecht dat we er nooit meer uitkomen. De ene vindt een Varkensneus Visa leuk, de ander heeft liever een type 2. Gisteren hebben we er een varkensneus binnen gekregen. Ik heb er zeker wat mee. De binnenkant is in mijn ogen geniaal, de buitenkant super maf en daarom op en top Citroen. Laat ik jullie proberen uit te leggen waarom.

Ik begin binnen en alles wat ik zie is leuk. Neem nou het blauwe dashboard. Met een stof afgewerkt en daarop de zwarte verrekijker en zwarte schakelaars. Lampjes die dan aangaan in de satelliet als je de lampen aanzet. Die knopjes onder de tellers….. Ze vallen gelijk op door hun kleuren. Zo erg dat ik denk dat je met zonnebril op in het donker ze nog zal zien. Handig als je een tunnel inrijdt met mooi weer. Ik druk op de ventilatorknop, twee standen in een knopje. Je drukt een keer en de aanjager gaat in stand 1, nog een keer drukken en nog wat sneller. Weer drukken en hij is uit. Het kleine sleuteltje voor het contact gaat om. De motor slaat gelijk aan. Mooi, mooi, mooi. Verder valt me het hemeltje op. Dat figuurtje erin, hoe gaaf!! Daar waar dat de laatste tijd weer meer voorkomt in autoland had Visa het al. Neem de airbumps van een Cactus. Deze vormen vind je ook aan de binnenkant, zonder functie ergens een figuur in maken omdat het mooi is. Er zijn merken genoeg die niet eens de moeite lijken te nemen om de buitenkant te mooi te maken voor het mooie deed Citroen het al met de Visa in 1978. Zowel binnen als buiten de auto.

Dan de buitenkant. Zo is de Visa dan bedoeld. Grote grill met een bumper in een. Deze sluit dan weer aan op de motorkap met een soort bult erop. De spiegels nog lekker ouderwets van metaal op een dun voetje. Chromen deurgreepjes, maak het ook lekker jaren 70. De best massieve achterkant met groten achterlichten maken het geheel af. Nou ja af. Dat is het juist ook weer net niet. Ik snap wel dat er mensen zijn die deze minder mooi vinden dan het latere model. Die is net wat meer auto dan deze dat snap ik wel. Maar toch weet dit model mij juist ook wel te raken. Het mist wat stripjes en kunststof afwering waardoor ze wat naakter is.

Wat ik nou niet snap is dat de Visa onder de Citrofielen nog niet echt gewaardeerd wordt. Zoals ik net al schreef. In de Visa ook veel oog voor details die alleen maar  zijn gemaakt voor het mooie. Daar kocht je een DS voor, toch? Of een CX. Ooit iemand horen zeggen dat zijn leven compleet is nu de autoradio tussen de voorstoel zit? Nee, echt niet. Dat was alleen maar zo, zodat de middenconsole zo mooier leek zo zonder radio, maar handig is anders. Of, nu ik een kilometertelleroog heb ben ik meer man/vrouw en zie ik nog beter hoe snel ik rij. Nee ook niet, want het was alleen voor het mooie.  Met een knik in je tellerkabel kan je je lol helemaal op. Dan schut de 120 de hele tijd heen en weer en als je al zenuwachtig wordt van een trillende tellernaald. Daarom vind ik het best raar dat een Visa nog niet gemeengoed is onder het grote gros citroenliefhebbers. Vol met maffe dingen en zeker deze type 1 Visa. Daarom een vraag. Kom je weer eens een Visa tegen,  wil je dan gewoon eens een keer langer kijken? Het is minder Peugeot dan de “Citrofiel” doet suggereren en ze zal je citrofiele hart niet teleurstellen.

 www.garage80.nl

Onze 14TRS mag ook wel wat aandacht hebben.

Het verhaal over de rode Visa 11RE is al een paar keer voorbij gekomen op Facebook of hier in de een BLOG. Er is zelfs een VLOG van. Zoals je hier kan zien. Maar sinds gisteren is de 14TRS ook de weg op. Nu is het niet zo dat we deze Visa angstvallig stil hebben gehouden voor je. Dat valt ook wel weer mee. Op Facebook is wel eens voorbij gekomen, maar ze mag best wat meer aandacht hebben. Daarom eerst maar even een kort verhaal in deze BLOG.

De Visa 14TRS is wel een bekende van ons. Vorig jaar hebben we haar verkocht en onlangs werden we door de jongen die haar van ons had gekocht. Hij wilde wat anders en daarom moest de Visa aan verkocht. Hij had hem al even te koop staan, maar er kwam nooit iemand haar kopen. 

Emiel zei het heel mooi;"Ik ben nog niet klaar met deze Visa, het is een van de fijnste waarmee ik heb gereden." Daar heeft hij wel gelijk in. De 14TRS is echt een heerlijke auto. Vlot, makkelijk om mee te rijden en best uniek. Zoveel 14TRS-en zie je niet meer en gezien het feit ze best veel kilometers heeft gereden is het sleuteltje om en de motor loopt zo mooi, dat hebben we nog niet heel vaak gehad. We hebben een 14S gehad, leuk hoor. Zeker ook als even terugschakelde, dan pruttelde ze mooi in de uitlaat. Dan hebben we nog de Leader gehad, die vond ik wel erg leuk, maar 14TRS was net wat soepeler.

Maar voordat ze de weg op kon moest ze nog wel grondig aangepakt worden. Zo zie je maar weer, een oudere auto kopen is leuk, maar je moet er wel voor zorgen. Dat was helaas niet zo. De uitlaat was niet alleen lek, maar helemaal door. Het contactslot was weg en je moest haar nu door middel van schakelaars draaien, klikken en drukken starten. Verder nog wat achterstallig onderhoud, maar het resultaat mag er zijn. Ik denk dat Emiel wel 7 avonden bezig is geweest om haar te krijgen zoals ze nu is.


Nu is ze ook weer zoals ze was toen we haar verkochten. Tevreden snort de motor weer zoals we van haar kenden. En vandaag zag ik een foto van Emiel (hier rechts) op Facebook, met de tekst. "De eerste dag met de visa naar Arum, wel weer even wennen natuurlijk maar wat gaaf!" En dat is het ook, dit vinden we gaaf en onder andere daarom, zijn we ook begonnen met Garage80. 

Binnenkort gaan we foto's maken en gaan we opzoek naar een nieuwe eigenaar. Iemand die het ook gaaf vindt, iemand die haar blijft onderhouden. Het kan niet de bedoeling zijn dat ze ooit op de sloop terecht komt, daar is ze veel te leuk voor.


www.garage80.nl

Eindelijk is het zover

Oke, ik zal eerlijk bekennen, ik wilde eigenlijk vanmorgen al vroeg met de Visa op pad. Helaas bracht een reset van de acculader roet in het eten. Voor niks wakker gelegen dus. De accu was niet voldoende opgeladen. Shit. Nou ben ik niet snel chagrijnig te krijgen, maar dit hielp niet mee en eenmaal op de fiets naar mijn werk mopperde ik in mijn hoofd lekker door. Zeker ook als een dame van rechts niet snel genoeg doorfietste mopperde ik in mijn hoofd lekker verder. Iets van oude tak fiets door, zo iets. Niet netjes dat zal ik gelijk toegeven en het bleef ook in mijn hoofd. Ik ben dus de enige die weet.

Gaandeweg de dag bleef het eerste ritje van dit jaar me achtervolgen. Zou ik eerder stoppen met werken vandaag en dan morgen wat langer door gaan? Helaas de situatie op het werk hielp niet mee. Maar aan de lange werkdag kwam een eind en dus op naar huis. Snel eten en dan was het zo ver. Dat je als volwassen man dan toch kinderlijk kan reageren. Mag ik van tafel? En gelijk naar de garage, de acculader staat nog op de goede stand..... Spannend!!

Sleuteltje om en ja hoor het motortje slaat gelijk aan en gelijk weer uit. Karakter!! Nog een keer een na wat langer starten kwam mevrouw tot leven. Eureka!! Mijn C5 aan de kant gereden en garagedeur open. Naar buiten. Mijn buurman rijdt net langs met zijn originele BMW M3 E36. Hij reageert even leuk op mijn Visa. Voordat er negatief wordt gereageerd op zijn BMW, ik vind zijn uitvoering super gaaf. Origineel zonder Sjaak velgen of Sjonny stickers. Echt goede kleur en super onderhouden en geen krasje te vinden.


Tevreden laat ik haar voor de garagedeur even snorren, terwijl ik naar binnen loop om te vragen of mijn zoontje van 7 even mee wil. JA IK GA MEE!!! van schrik laat hij zijn toetje staan en loopt mee. Ook mijn vrouw kan de verleiding niet weerstaan. Een andere buurman loopt door de straat en steekt zijn duim op. We rijden weg. Ja dat doet ze goed hoor, wat is dit leuk zeg. Moeiteloos voeg ik in op de rondweg, voor de kenners van Leeuwarden, "de haak". Als snel 110 op de teller en mijn vrouw komt met het idee om eens een keer met de Visa een toertochtje te maken door het Friese land. Lekker picknicken en stoppen aan de dijk van het IJsselmeer. Zal een leuke fotorapportage worden denk ik. Hou dus de site in de gaten of onze Facebookpagina.

Aan alles komt een eind en ook aan de eerste rit van dit jaar. Tevreden parkeer ik haar achter mijn 205. Mijn vrouw zegt nog even:"leuk hé, auto nummer drie." 

Klik ook eens hier

Een 205 kan onze harten ook stelen.

Haat en liefde, dat is het echt. De ene keer hang ik in de gordel vast en kom ik net wel, net niet bij de radio. Misschien ken je het gevoel wel, je leunt naar voren en je gordel valt in de blokkering. Welke Franse Yves heeft bedacht dat onder de middenconsole een goede plek is voor een radio en dan ook nog iets naar achteren geplaatst. En vele Franse auto’s uit de jaren 80 hebben het. Neem een BX, Visa, 309. De stoel staat wat aan de hoge kant en levert net niet een heel fijne zit op. Dat laatste zorgt er dan weer voor dat je net niet lekker kan sturen in de snelle korte bochten en heb ik het hemeltje van het open dak altijd open staan om niet klem te zitten met mijn hoofd.

Aan andere keer rij ik gewoon lekker. Radio aan, lekker hard want de afdekkapjes rammelen niet zoals bij andere Franse producten. Elektrische ramen die werken, drie spaakstuur die goed in de hand ligt. De bediening is soepel en je rijdt er makkelijk mee weg. Dat is iets wat Franse auto’s goed doen, die ontwikkeld zijn in de jaren 80/90. Daarom hou ik er ook zo van. Het zijn snel vriendjes van je.

Straks per 1 maart kan de 11RE de weg weer op, de 14TRS is bijna klaar en er komt nog een andere leuke Visa aan. Keus genoeg en rationeel gezien is de 205 dan overbodig, maar toch rij ik er zo graag mee, dat afscheid nemen nog even geen optie is. Moet ik, in of om Leeuwarden ergens zijn dan pak ik snel de 205 en laat ik de C5 staan. En niet omdat die niet fijn rijdt of dat die meer verbruikt. Dat laatste maakt me niet veel uit. Hobby kost gewoon geld, maar het is gewoon een gaaf bakkie, die 205.

Het is een Forever en liever had ik een XS gehad of een Roland Garros, daarvan vind ik het dashboard mooier. Daar heb je namelijk een ander model dashboard die veel overzichtelijker is en een toerenteller. Maar ja doordat dit ook een 1.4 is ben je bij de stoplichten snel weg.  Zijn afmetingen zorgen dat hij past in elk parkeervak en het heeft een beetje het idee van the Italian Job maar dan geen mini’s maar wel een 205. Vlotjes door straatjes heen, bochtjes nemen, over drempeltjes dat gaat gewoon lekker soepel. Straks als het mooi weer wordt dan kan mijn schuifdak open en maakt het feest helemaal compleet.

Ook om te zien is het gewoon een leuk ding. Hij heeft sinds kort 16 GTI velgen, mistlampen voor en de groene kleur en brons getint glas maken het geheel af. Heus, als het straks 1 maart is gaat de Visa de garage uit en zal ik daar veel kilometers mee maken, maar de 205 hou ik nog even. Gewoon voor mijn gevoel, het gevoel van:” Je bent te leuk om weg te doen”. Misschien rij ik er straks te weinig in om hem echt aan te houden en wie weet staat hij dan op markplaats, maar niet voordat het een keer mooi weer is geweest en ik lekker met open dak heb rond gereden. Maar voorlopig nog even niet.

Rustig staat ze in mijn garage te wachten tot het 1 maart is

Rustig staat ze in mijn garage te wachten tot het 1 maart is. In dit verhaal ga ik het niet hebben over het feit dat je nu niet meer gratis het hele jaar door met je Youngtimer mag rijden. Dat maakt me niet heel veel uit. De auto die staat te trappelen van ongeduld is namelijk een Citroen Visa en van de belasting die we daar over moeten betalen, kan ik niet wakker liggen. Wel ontstaat er een soort van drang door deze datum. Je wilt wel, maar je mag nog niet. En als ik naar mijn autohart luister zegt hij maar 1 ding. “De wegen liggen nog vol met pekel, dus het is wel zonde natuurlijk.”

Maar rijden per 1 maart, dat zal ik zeker en elke dag kijk ik op internet om de weerberichten te
kijken. Loop ik vandaag naar buiten wordt iedereen blij van het mooie weer, maar wat mij betreft valt het met bakken naar beneden. Er komt gelukkig wel veel regen aan, dus de wegen zullen dan schoon zijn. Daar waar bij regen mijn collega’s mopperend op het werk zullen komen zullen ze ook bij mij een gepaste glimlach zien. Let it rain! LET IT RAIN!!! zeg maar.

Welke auto maakt het dit dan allemaal los zou je denken. Een Citroen Visa?! Klopt, ik heb een zwak voor het wat minder courante Citroenspul. En begrijp me niet verkeerd hoor. Een DS kan me zeker bekoren. Een SM prachtig!! Een 2CV, na mijn AMI heb ik wel wat met A types. Maar ook bij die laatste gaat mijn voorkeur wel naar de AMI of Dyane. Eerder heb ik al een blog gemaakt over de ZX, ook een auto die ik zelf gewoon erg gaaf vind. Net als de Visa dus. Een bordeaux rode 11RE om precies te zijn. Maar ook een twee cilinder Visa kan me bekoren, de type 1 varkensneus Visa staat me ook wel aan. En waarom? Gewoon, ze rijden lekker comfortabel, bieden wat ruimte, zijn gek gestileerd en niet iedereen heeft er een. Laat ik de DS liefhebber eens enorm aan zijn zere been gaan schoppen, maar een DS is natuurlijk wel een beetje de Polo van de klassieke Citroens. Bijna iedereen heeft er 1. Kijk maar eens op Citromobile en je struikelt over de DS of Eend. En nogmaals ook deze auto’s vind ik erg gaaf, maar dat vind ik een Visa ook.

Over 14 dagen is het zover. De Visa komt de garage uit en we gaan eerst maar lekker eens een stukje rijden. Ik kan niet wachten!!

Ik heb voor de liefhebbers ook nog een vlog van de Visa

www.garage80.nl