maandag 27 februari 2017

Een 205 kan onze harten ook stelen.


Haat en liefde, dat is het echt. De ene keer hang ik in de gordel vast en kom ik net wel, net niet bij de radio. Misschien ken je het gevoel wel, je leunt naar voren en je gordel valt in de blokkering. Welke Franse Yves heeft bedacht dat onder de middenconsole een goede plek is voor een radio en dan ook nog iets naar achteren geplaatst. En vele Franse auto’s uit de jaren 80 hebben het. Neem een BX, Visa, 309. De stoel staat wat aan de hoge kant en levert net niet een heel fijne zit op. Dat laatste zorgt er dan weer voor dat je net niet lekker kan sturen in de snelle korte bochten en heb ik het hemeltje van het open dak altijd open staan om niet klem te zitten met mijn hoofd.

Aan andere keer rij ik gewoon lekker. Radio aan, lekker hard want de afdekkapjes rammelen niet zoals bij andere Franse producten. Elektrische ramen die werken, drie spaakstuur die goed in de hand ligt. De bediening is soepel en je rijdt er makkelijk mee weg. Dat is iets wat Franse auto’s goed doen, die ontwikkeld zijn in de jaren 80/90. Daarom hou ik er ook zo van. Het zijn snel vriendjes van je.

Straks per 1 maart kan de 11RE de weg weer op, de 14TRS is bijna klaar en er komt nog een andere leuke Visa aan. Keus genoeg en rationeel gezien is de 205 dan overbodig, maar toch rij ik er zo graag mee, dat afscheid nemen nog even geen optie is. Moet ik, in of om Leeuwarden ergens zijn dan pak ik snel de 205 en laat ik de C5 staan. En niet omdat die niet fijn rijdt of dat die meer verbruikt. Dat laatste maakt me niet veel uit. Hobby kost gewoon geld, maar het is gewoon een gaaf bakkie, die 205.

Het is een Forever en liever had ik een XS gehad of een Roland Garros, daarvan vind ik het dashboard mooier. Daar heb je namelijk een ander model dashboard die veel overzichtelijker is en een toerenteller. Maar ja doordat dit ook een 1.4 is ben je bij de stoplichten snel weg.  Zijn afmetingen zorgen dat hij past in elk parkeervak en het heeft een beetje het idee van the Italian Job maar dan geen mini’s maar wel een 205. Vlotjes door straatjes heen, bochtjes nemen, over drempeltjes dat gaat gewoon lekker soepel. Straks als het mooi weer wordt dan kan mijn schuifdak open en maakt het feest helemaal compleet.

Ook om te zien is het gewoon een leuk ding. Hij heeft sinds kort 16 GTI velgen, mistlampen voor en de groene kleur en brons getint glas maken het geheel af. Heus, als het straks 1 maart is gaat de Visa de garage uit en zal ik daar veel kilometers mee maken, maar de 205 hou ik nog even. Gewoon voor mijn gevoel, het gevoel van:” Je bent te leuk om weg te doen”. Misschien rij ik er straks te weinig in om hem echt aan te houden en wie weet staat hij dan op markplaats, maar niet voordat het een keer mooi weer is geweest en ik lekker met open dak heb rond gereden. Maar voorlopig nog even niet.


woensdag 15 februari 2017

Rustig staat ze in mijn garage te wachten tot het 1 maart is

Rustig staat ze in mijn garage te wachten tot het 1 maart is. In dit verhaal ga ik het niet hebben over het feit dat je nu niet meer gratis het hele jaar door met je Youngtimer mag rijden. Dat maakt me niet heel veel uit. De auto die staat te trappelen van ongeduld is namelijk een Citroen Visa en van de belasting die we daar over moeten betalen, kan ik niet wakker liggen. Wel ontstaat er een soort van drang door deze datum. Je wilt wel, maar je mag nog niet. En als ik naar mijn autohart luister zegt hij maar 1 ding. “De wegen liggen nog vol met pekel, dus het is wel zonde natuurlijk.”
Maar rijden per 1 maart, dat zal ik zeker en elke dag kijk ik op internet om de weerberichten te
kijken. Loop ik vandaag naar buiten wordt iedereen blij van het mooie weer, maar wat mij betreft valt het met bakken naar beneden. Er komt gelukkig wel veel regen aan, dus de wegen zullen dan schoon zijn. Daar waar bij regen mijn collega’s mopperend op het werk zullen komen zullen ze ook bij mij een gepaste glimlach zien. Let it rain! LET IT RAIN!!! zeg maar.

Welke auto maakt het dit dan allemaal los zou je denken. Een Citroen Visa?! Klopt, ik heb een zwak voor het wat minder courante Citroenspul. En begrijp me niet verkeerd hoor. Een DS kan me zeker bekoren. Een SM prachtig!! Een 2CV, na mijn AMI heb ik wel wat met A types. Maar ook bij die laatste gaat mijn voorkeur wel naar de AMI of Dyane. Eerder heb ik al een blog gemaakt over de ZX, ook een auto die ik zelf gewoon erg gaaf vind. Net als de Visa dus. Een bordeaux rode 11RE om precies te zijn. Maar ook een twee cilinder Visa kan me bekoren, de type 1 varkensneus Visa staat me ook wel aan. En waarom? Gewoon, ze rijden lekker comfortabel, bieden wat ruimte, zijn gek gestileerd en niet iedereen heeft er een. Laat ik de DS liefhebber eens enorm aan zijn zere been gaan schoppen, maar een DS is natuurlijk wel een beetje de Polo van de klassieke Citroens. Bijna iedereen heeft er 1. Kijk maar eens op Citromobile en je struikelt over de DS of Eend. En nogmaals ook deze auto’s vind ik erg gaaf, maar dat vind ik een Visa ook.


Over 14 dagen is het zover. De Visa komt de garage uit en we gaan eerst maar lekker eens een stukje rijden. Ik kan niet wachten!!

Ik heb voor de liefhebbers ook nog een vlog van de Visa

www.garage80.nl