Haat en liefde, dat is het echt. De ene keer hang ik in de
gordel vast en kom ik net wel, net niet bij de radio. Misschien ken je het
gevoel wel, je leunt naar voren en je gordel valt in de blokkering. Welke
Franse Yves heeft bedacht dat onder de middenconsole een goede plek is voor een
radio en dan ook nog iets naar achteren geplaatst. En vele Franse auto’s uit de
jaren 80 hebben het. Neem een BX, Visa, 309. De stoel staat wat aan de hoge
kant en levert net niet een heel fijne zit op. Dat laatste zorgt er dan weer
voor dat je net niet lekker kan sturen in de snelle korte bochten en heb ik het
hemeltje van het open dak altijd open staan om niet klem te zitten met mijn
hoofd.
Aan andere keer rij ik gewoon lekker. Radio aan, lekker hard
want de afdekkapjes rammelen niet zoals bij andere Franse producten. Elektrische
ramen die werken, drie spaakstuur die goed in de hand ligt. De bediening is
soepel en je rijdt er makkelijk mee weg. Dat is iets wat Franse auto’s goed doen,
die ontwikkeld zijn in de jaren 80/90. Daarom hou ik er ook zo van. Het zijn
snel vriendjes van je.
Straks per 1 maart kan de 11RE de weg weer op, de 14TRS is
bijna klaar en er komt nog een andere leuke Visa aan. Keus genoeg en rationeel
gezien is de 205 dan overbodig, maar toch rij ik er zo graag mee, dat afscheid
nemen nog even geen optie is. Moet ik, in of om Leeuwarden ergens zijn dan pak
ik snel de 205 en laat ik de C5 staan. En niet omdat die niet fijn rijdt of dat
die meer verbruikt. Dat laatste maakt me niet veel uit. Hobby kost gewoon geld,
maar het is gewoon een gaaf bakkie, die 205.
Het is een Forever en liever had ik een XS gehad of een
Roland Garros, daarvan vind ik het dashboard mooier. Daar heb je namelijk een
ander model dashboard die veel overzichtelijker is en een toerenteller. Maar ja
doordat dit ook een 1.4 is ben je bij de stoplichten snel weg. Zijn afmetingen zorgen dat hij past in elk
parkeervak en het heeft een beetje het idee van the Italian Job maar dan geen
mini’s maar wel een 205. Vlotjes door straatjes heen, bochtjes nemen, over
drempeltjes dat gaat gewoon lekker soepel. Straks als het mooi weer wordt dan
kan mijn schuifdak open en maakt het feest helemaal compleet.
Ook om te zien is het gewoon een leuk ding. Hij heeft sinds
kort 16 GTI velgen, mistlampen voor en de groene kleur en brons getint glas
maken het geheel af. Heus, als het straks 1 maart is gaat de Visa de garage uit
en zal ik daar veel kilometers mee maken, maar de 205 hou ik nog even. Gewoon
voor mijn gevoel, het gevoel van:” Je bent te leuk om weg te doen”. Misschien
rij ik er straks te weinig in om hem echt aan te houden en wie weet staat hij
dan op markplaats, maar niet voordat het een keer mooi weer is geweest en ik
lekker met open dak heb rond gereden. Maar voorlopig nog even niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten