Afgelopen weekend ben ik naar de beurs van Reims gegaan met een paar
vrienden. Gewoon om eens te kijken wat daar allemaal gebeurt. Ik had er veel
over gehoord, maar was er nog nooit geweest. We hadden afgesproken in Gelderland om
daar over te stappen op naar een C4 Picasso en dan verder te gaan naar Noord Frankrijk. Van Leeuwarden daar naartoe wilde
ik de Visa 11RE eens proberen.
Niet eerder had ik met haar een langere rit gemaakt. Dus
voor ik wegging alles even gecheckt. Oliepeil, waterpeil (er zit net een nieuwe
waterpomp op) en de bandenspanning. Alles was goed. Tijd om onderweg te gaan. Nog even
mijn broer halen en dan de volgende 150 kilometers. Het eerste wat me opvalt,
en het was me eerder al opgevallen, is het gemak van het rijden. Alles werkt
soepel en makkelijk. Sturen gaat licht en vlotjes rij je door de stad of de
snelweg op. Er is best veel ruimte in de auto. Eenmaal op de grote weg rij ik eerst lekker
rustig met een gangetje van 90, je mag ook maar 100 hier. En zo kan ik even wennen weer. Op de snelweg voer ik
het tempo wel wat op maar met 120 op de teller hou ik het voor gezien.
Ongetwijfeld zal ze best harder kunnen, maar het is dan toch minder
comfortabel. Dus ik laat het zo. Als vanzelf ontstaat er een grote glimlach. Leuk eigenlijk dat een auto dat met je kan doen.
Wat me vaker opvalt en ook Emiel is er wel eens over
begonnen zijn reacties van dames die meerijden in een Duits “kwaliteitsmerk”
met de nullen. Ze lijken de Visa gewoon erg leuk te vinden. Nu ook weer, we
rijden net op de A50 en worden ingehaald door een auto en zoals bijna normaal met dit merk, op
zeer korte afstand daar achter deze zwarte A4 of A6 of toch een A3. Hulde voor
de man die het verschil wel ziet of het interesseert me echt te weinig. Maar
goed, de vrouw die op de passagiersstoel zit vind mijn auto wel heel erg leuk.
Ze lacht even en praat erover met haar man/vriend. In mijn fantasie moppert de man iets tegen zijn vrouw als: "Het is gewoon Franse troep!" En hij trapt zijn gaspedaal diep in. Dat laatste lijkt te kloppen want, tien seconden later is de auto weer aan de horizon verdwenen. Hoe harder je
rijdt, hoe minder mensen je zien, des te minder je hoeft te schamen, denk ik dan
nog even. 
Goed terug naar de Visa. Mijn broer roept nog even vanuit
het niets, eigenlijk, wat rijdt deze auto toch lekker. Dan verschijnt er weer een
glimlach. Klopt inderdaad! Hij vervolgt:” man ik kan gewoon met mijn benen
gestrekt zitten.” Ja en dat is het ook wel. Het is best een ruime auto. Onze
eindbestemming nadert. Hierna in een nieuwe C4 Picasso en dat is ook niet
verkeerd, maar ik heb wel het voorstel gedaan om volgend jaar met onze hobby
auto te gaan. Dan zal deze Visa misschien bij een ander baasje zijn, maar dan
is er wel weer wat anders bij Garage80. Sowieso een BX 14RE type1
Vele auto’s komen en gaan bij ons en onlangs hebben we naar
onze BX 14RE gekeken en deze gaan we op korte termijn maken. Deze gaan we zeker
niet verkopen, dus ja dan is de Visa wel wat overbodig en een BX is voor de
doeleinden waarvoor we een crewauto willen hebben net wat makkelijker. Dus ja
ze zal ooit eens weg zijn, maar de herinnering van deze rit blijft wel even. Ze
heeft me zo ongelofelijk positief verrast.
Voor een filmpje onderweg kijk eens hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten