Te gast in Frankrijk

Ik sta in een supermarkt. Mijn kar zit vol met bijzondere en vooral ook lekkere dingen. Voor mij staat een man die zich niet geheel lijkt te vermaken. In ieder geval niet zoals ik dat doe. Ik heb vaak een soort Ned Flanders achtige smile op mijn gezicht hier. De man zijn zonnebril doet suggereren dat op de racefiets is of iets anders snels. De cassiere wenst de man een goedendag maar helaas de man doet geen enkele moeite ook maar naar de mevrouw te kijken. Als er dan verteld wordt wat hij moet betalen houdt hij zijn bankpas omhoog als teken dat hij wil pinnen en kijkt naar de lopende band en vervolgens het pinapparaat. De kassamedewerker wenst hem nog een goeie dag, houdt de kassabon omhoog, maar tevergeefs. De meneer in kwestie is al weg. Zonder enige vorm van communicatie staat hij al bij de deur. Apart? Nee hoor het is schering en inslag bij de Franse supermarkten in de zomer. Of er wordt gewoon stug Engels gesproken onder het mom, dat kent iedereen toch anders pas je, je maar aan, aan mij. Ik schaam me dan altijd een beetje voor mijn landgenoten. Ik ga ook niet Fries praten tegen een ras Amsterdammer? Nee dan ben ik de gebeten hond. En dan vindt iedereen dat logisch, ik ook.

De mevrouw achter de kassa kijkt mij aan, heeft mij al als Nederlander bestempeld en dus zegt ze maar niks meer. Ik schaam me nog steeds een beetje en begin met een vriendelijke "Bonjour madame." En als ze dan alles heeft gescand verteld ze me wat ik moet betalen kijk ik alsof ik het begrijp, want de getallen volg ik maar lastig. Op mijn beste Frans zeg ik dan dat ik met mijn bankpas wil betalen en dan de bijna standaard "au revoir madame, bonne journee." Gewoon omdat het toch een beetje zo hoort. Ik ben te gast en gedraag me dan zoveel mogelijk zo. Als ik bij iemand op bezoek kom groet ik toch ook? Als iemand vraagt wat ik dan wil drinken wijs ik toch ook niet naar de koffiepot en kijk naar de grond? En loop je toch ook niet weg zonder te groeten? Dat is toch raar? Je hebt toch ene vorm van fatsoen geleerd?

Ben ik de perfecte gast dan? Nee joh! bij lange na niet. Fransen kunnen zich heel goed aan mij irriteren. Alles wat Citroen en oud is moet op de foto en soms op wat lastige manier. Zo kwam ik in het plaatsje Vogue een witte BX tegen, bij iemand in de tuin. Op het eerste oog nog een heel erg nette en elke keer als ik er langs reed reed ik wat langzamer. Zo probeerde mijn vrouw er een foto van te maken, want stoppen daar was niet heel handig. Niet elke Fransman vond dat langzame rijden van mij leuk natuurlijk. Na een paar keer moest ik toch stoppen en staat mijn auto op een plek waar het eigenlijk niet mag of netjes is. Maar ja deze BX moest ik op de foto hebben. Voor mezelf, maar ook voor onze Facebook pagina. Het is een BX die moet op de foto. Bij iemand voor de garage deur de auto neergezet dat moest wel, want ja er was geen andere plek. Toch is de foto gelukt en even denk ik "Wat zou ik er van vinden als iemand een foto neemt van mijn tuin?" En de laatste keer dat er een auto voor mijn garagedeur stond was ik ook not amused. Een paar dagen later zie ik, in mijn ooghoeken, iets wat op een SM leek, dus plat op de rem, eerste rechts, dan weer rechts. Sluipdoor kruipdoor smalle straatjes en ja hoor, het is een SM. Auto gestopt, maar helaas wel een boze blik moeten ontvangen van een boze mevrouw. Of toch nog via een andere route terug naar de camping, zie ik een rijtje BX-en staan bij iemand op het erf. Wat moet je dan als Garage80 eigenaar? Juist! keren en terug. Het weggetje was net wat te smal en de Franse meneer die er stond keer wat raar, maar ja het moet echt even op de foto. Ik zette mijn auto op zijn erf en loop er ook gewoon op.

Dus nee, echt perfect als gast ben ik dan niet. Dus via deze weg, aan alle Fransen. Mijn oprechte excuses, dat mijn C5 op een plek stond waar het niet mocht, dat u moest wachten omdat ik midden op de weg stond, dat ik even op uw terrein stond, even moest keren wanneer het net niet echt kon, ik even langzaam reed terwijl u achter me reed of drie keer langs uw garage reed. Voor die ene foto. Sorry, sorry, sorry! Ik kan alleen niet beloven dat ik het nooooooit meer zal doen, want de volgende keer doe ik het weer als ik in Frankrijk ben. Uw autogeschiedenis is gewoon erg mooi. Daarom probeer ik het iets goed te maken door met u en de uwen te praten in uw taal, ook al zeg ik vaak "je parle un tre petit peu français" Ik probeer het wel. Oh ja en ook voor de zonnebril man wil ik sorry zeggen, hij zal het noooooit meer doen ;-)

WWW.GARAGE80.NL

De laatste rit

Ooit gebeurt het ons allemaal, we maken dan onze laatste rit. Voor velen een tot op de laatste minuut een geregisseerde happening. Voor mij niet, ik heb maar 1 wens en dat is dat ik niet in een Amerikaanse auto wordt vervoerd.

Maar goed, vandaag hebben we bij Garage 80 ook een laatste rit. En daar waar het voor familie en vrienden van een overleden persoon vaak ook ongeloof is, van het gene wat is gebeurt, is dat bij een BX of welke Citroen ook maar, vaak ook zo. Als we dan foto's posten op Facebook van een BX die helemaal kaal is gehaald en naar de sloper gaat zijn er altijd wel wat bijzondere reacties. Via de mail, reactie op het topic of via de PM krijgen we wel eens te maken met emotie. Met vragen of ze niet te redden was? Waar ons verstand zit! Jullie zijn geen liefhebbers maar gewoon op geld uit! Of gewoon, zonde! Maar goed, dat snappen we wel. Afscheid is nooit leuk! Iedereen weet het echt wel, het gebeurt ons allemaal.

Vroeg of laat gaat alles en iedereen een keer en als je dan lekker op je nieuwskanaal, Facebook scrolt zie je een BX opgehaald worden door een sloper. Ja dan schrik je even. Snappen we echt wel. En als je schrikt dan laat je, je emotie even gaan. Is heel normaal toch? Bij ambulancebroeders gebeurt dit toch ook? Pietje valt met de fiets je belt de ziekenauto, je weet niet wat je moet en in blinde paniek sla je de ramen uit de ambulance, zodat Pietje makkelijker ingeladen kan worden. Scheld je zo hard mogelijk om de helpende hand ook een beetje te helpen door ze aan te moedigen. En dat je dan iets roept wat niet in de dikke van Dale staat is dan emotie van het moment. En die broeder is geen echte tyfusleier natuurlijk. Dat zeg je gewoon om je woorden kracht bij te zetten en die ambulance medewerker is er voor getraind. Heel normaal. Dus dat mensen wat teleurgesteld zijn als een BX gesloopt is snappen we wel en de inhoud van de mails, PM-en lachen Emiel en ik wel weer weg. Zijn we voor getraind.

Maar goed terug naar de BX in kwestie. Wat overblijft is een stapel onderdelen en als we dan weer iemand blij maken met een vervangende rempomp, stuurwiel of dashboardkastje is de negatieve emotie ook wel weer weg. Dan gaat het van vuile slopers! Jullie maken mijn hobby kapot! Naar, wat gaaf mijn BX remt weer!! Mijn dashboardkastje kan weer open!! Bedankt Garage 80!! Jullie zijn toppers!! Helden! Niet alleen heel knap, maar ook zo nobel! Als ik ooit een zoon krijg noemen we hem Emiel Peter de Boer!! Nou en daar doen we het voor. We vergeten het verhaal na het slopen wel als weer iemand zijn nieuwe tattoo met onze gezichten laat zien. Met leuke oplossingen ook voor Emiel zijn baard. Gewoon leuk.

Toch staan we even stil bij het naderende afscheid en daarom een korte afscheidsrede.

Lieve BX

Vandaag is het zover, we moeten je vanaf nu echt missen. Straks draaien we nog even La montagne van Jean Ferrat, je lievelingslied. Over de bergen in de Ardeche, daar waar je graag reed.

Na dik 365 duizend kilometer was het klaar. Je achterwielen staan scheef, her en der wel een roestplekje te vinden. Eigenlijk een gatenkaas, maar ja dit is niet respectvol. Uit de veren komen ging niet zonder luid geratel meer en je motor had ook een storing. Je was op en hebt het goed gehad. 

Geloof had je niet! Je hebt de periode 1998 2010 nog meegemaakt en dat heeft je doen twijfelen. In die tijd werden hele BX stammen zo naar de sloop gebracht en de zelfde dag nog platgedrukt of werden opgestapeld in afwachting van de pers. Slopers reden met de heftruck langs de BX-en om ze te pesten. Wie werd er gehaald? Oh nee, ze hebben een Cannes te pakken!! Er was zelfs een anti BX club!! Niemand was te vertrouwen en soms werden BX-en verraden. "Psst, achterin de boerenschuur staan BX-en" En dezelfde dag werden ze opgehaald. Ja, dat was een moeilijke tijd voor de BX, daar kwam geen almachtige BX aan te pas. Jij zat er midden in, jij hebt het meegemaakt en hebt het gezien en gehoord over de transporten van BX-en naar die terreinen waar ze gevangen werden gehouden omdat ze BX waren. Jij hebt het overleefd en nu mag jij verder gaan in andere BX-en. 

Je bent een onderdeel geworden van de goede BX tijd en met jouw onderdeel blijven ze langer bestaan. We hadden John Smit al gevraagd voor je laatste rit, dat wilde je niet. Bescheiden als je bent, wilde je het stil houden. Alleen een leuke blog met wat sarcasme, dat wilde je wel. Hield je laatste eigenaar, Michiel, ook van en dat deed je altijd goed. En zonde!! Nee zonde vind je het niet. Zonde is dat een BX vol met onderdelen plat wordt gedrukt. 

Rust zacht lieve BX.

Nieuwe accu erin en hij start wel weer hoor.

Enige tijd geleden werden we gebeld. Er zou ergens nog een zeer knappe BX staan en die moest zsm gehaald worden. De gemeente bleek wat raar te doen. Oke, nou kan. Maar wat is zsm... Vandaag! klonk het.

Zo even snel schakelen, vandaag. Tja oke euh. Hebben we tijd vandaag. Ja dat is het minste probleem. Via via een kar geregeld. Chris, onze vaste ophaalmeneer, ook met baard, zat in een Jaguar en had geen tijd. Snap ik. Romke kon wel, ook met baard, het lijkt wel baarden tijd. We waren mooi op tijd weg in deze vrij koude avond.

Nou had ik de vrouw van de BX in de middag al gesproken en het was een, laat ik me zacht uitdrukken, een gezellige prater. Ze stond al met haar zoon bij de auto. Met C5 en kar, hadden we wel een uitdaging op dit doodlopende pleintje met smalle straatjes. De eigenaresse begon haar betoog over de BX. "Heb je verstand van de Citroen BX?" vroeg ze me. Ach ik heb ergens een folder liggen zou ik bijna zeggen, maar nee. Ik hou het netjes. Ik knik wel beleefd. Ze gaat verder. Want dit kom je niet vaker tegen in deze staat, het enige wat mis is dat hij in de versnelling vast staat en ze had daardoor nooit tijd om naar de garage te gaan. Maar zegt ze:"Nieuwe accu erin en hij start wel weer hoor!!" "Maar nu niet hoor haha!!, want hij staat in de versnelling." grapt ze. Ik hou me maar even stil. Ik ben nog niet een BX tegengekomen die nog goed is na acht jaar stilstaan in de buitenlucht op een stukje gras. Maar goed, het kan natuurlijk wel. Toch blijf ik iets sceptisch.

Mevrouw heeft ook nog een Escort met een deukje en ze vraagt of ik dat ook wat vind. Ik kijk even snel en als dat een deukje is, dan zou de gemiddelde maankrater beledigd zijn ben ik bang. Nee, leuk dat u aan me denkt voor deze leuke auto, maar ik hou het bij Citroen. Echt niet? zegt ze. "Accu erin en hij start wel weer hoor!! Echt!!" Waar heb ik dat eerder gehoord?

Oh ja, bij de BX die inmiddels achter een loszittende plaat blijft steken en daardoor keek ik al even onder de auto en zag niet veel goeds. Er zal meer in moeten dan een accu, zeg maar. De kar is niet nieuw meer en daardoor zijn de oprijplaten wat krom. Dus er moet een hamer komen. De welbespraakte vrouw gaat voor me zoeken bij de buren. Daar is ze wat minder spraakzaam en niet veel buren lijken haar te willen helpen. Tot er 1 is die hem wel uit wil lenen, omdat, zoals ze zegt, eindelijk die k*t auto eens uit de tuin gaat. Hmmm gezellig buurtje. Snel de auto verder de kar op. Daar valt op dat de uitlaat ook compleet weg is gerot en deze BX vrij uniek is met ogenschijnlijk bronzen leidingen. Nee, accu erin en hij start wel weer, hoor. Tijd om beleefd handje te schudden en "operatie stofwolk" breekt aan.

De dag erna heeft Emiel al snel even gekeken. De auto stond in de versnelling door een loszittende schakelstang. Nou was dat niet heel moeilijk te raden, maar dat was niet het enige. De tand des stilstaande tijds heeft niks goed gedaan voor deze BX. Zoveel dat we binnenkort wel weer een nieuw filmpje kunnen maken waarin we uitleggen waar een BX kan roest zoals in dit filmpje. En dit vinden we nou echt zonde. Een best nette BX, in een leuke uitvoering, met de heerlijke achterover hangende 1.4 motor en GTI interieur is weggezet doordat er een schakkelstang los was gegaan. Haar lot is onderdelen voorziening. En dat is nobel! Want iemand met de donorcodicil is toch ook een held?

>WWW.GARAGE80.NL

Een fijne reisgezel

Afgelopen weekend ben ik naar de beurs van Reims gegaan met een paar vrienden. Gewoon om eens te kijken wat daar allemaal gebeurt. Ik had er veel over gehoord, maar was er nog nooit geweest. We hadden afgesproken in Gelderland om daar over te stappen op naar een C4 Picasso en dan verder te gaan naar Noord Frankrijk. Van Leeuwarden daar naartoe wilde ik de Visa 11RE eens proberen.

Niet eerder had ik met haar een langere rit gemaakt. Dus voor ik wegging alles even gecheckt. Oliepeil, waterpeil (er zit net een nieuwe waterpomp op) en de bandenspanning. Alles was goed. Tijd om onderweg te gaan. Nog even mijn broer halen en dan de volgende 150 kilometers. Het eerste wat me opvalt, en het was me eerder al opgevallen, is het gemak van het rijden. Alles werkt soepel en makkelijk. Sturen gaat licht en vlotjes rij je door de stad of de snelweg op. Er is best veel ruimte in de auto. Eenmaal op de grote weg rij ik eerst lekker rustig met een gangetje van 90, je mag ook maar 100 hier. En zo kan ik even wennen weer. Op de snelweg voer ik het tempo wel wat op maar met 120 op de teller hou ik het voor gezien. Ongetwijfeld zal ze best harder kunnen, maar het is dan toch minder comfortabel. Dus ik laat het zo. Als vanzelf ontstaat er een grote glimlach. Leuk eigenlijk dat een auto dat met je kan doen.

Wat me vaker opvalt en ook Emiel is er wel eens over begonnen zijn reacties van dames die meerijden in een Duits “kwaliteitsmerk” met de nullen. Ze lijken de Visa gewoon erg leuk te vinden. Nu ook weer, we rijden net op de A50 en worden ingehaald door een auto en zoals bijna normaal met dit merk, op zeer korte afstand daar achter deze zwarte A4 of A6 of toch een A3. Hulde voor de man die het verschil wel ziet of het interesseert me echt te weinig. Maar goed, de vrouw die op de passagiersstoel zit vind mijn auto wel heel erg leuk. Ze lacht even en praat erover met haar man/vriend. In mijn fantasie moppert de man iets tegen zijn vrouw als: "Het is gewoon Franse troep!" En hij trapt zijn gaspedaal diep in. Dat laatste lijkt te kloppen want, tien seconden later is de auto weer aan de horizon verdwenen. Hoe harder je rijdt, hoe minder mensen je zien, des te minder je hoeft te schamen, denk ik dan nog even.

Goed terug naar de Visa. Mijn broer roept nog even vanuit het niets, eigenlijk, wat rijdt deze auto toch lekker. Dan verschijnt er weer een glimlach. Klopt inderdaad! Hij vervolgt:” man ik kan gewoon met mijn benen gestrekt zitten.” Ja en dat is het ook wel. Het is best een ruime auto. Onze eindbestemming nadert. Hierna in een nieuwe C4 Picasso en dat is ook niet verkeerd, maar ik heb wel het voorstel gedaan om volgend jaar met onze hobby auto te gaan. Dan zal deze Visa misschien bij een ander baasje zijn, maar dan is er wel weer wat anders bij Garage80. Sowieso een BX 14RE type1

Vele auto’s komen en gaan bij ons en onlangs hebben we naar onze BX 14RE gekeken en deze gaan we op korte termijn maken. Deze gaan we zeker niet verkopen, dus ja dan is de Visa wel wat overbodig en een BX is voor de doeleinden waarvoor we een crewauto willen hebben net wat makkelijker. Dus ja ze zal ooit eens weg zijn, maar de herinnering van deze rit blijft wel even. Ze heeft me zo ongelofelijk positief verrast.

Voor een filmpje onderweg kijk eens hier.

 

www.garage80.nl

 

Visa type 1 of Varkensneus, mooi of toch niet?

Ik zal gelijk maar met de deur in huis vallen. We hebben een behoorlijk meningsverschil. En ik denk ook echt oprecht dat we er nooit meer uitkomen. De ene vindt een Varkensneus Visa leuk, de ander heeft liever een type 2. Gisteren hebben we er een varkensneus binnen gekregen. Ik heb er zeker wat mee. De binnenkant is in mijn ogen geniaal, de buitenkant super maf en daarom op en top Citroen. Laat ik jullie proberen uit te leggen waarom.

Ik begin binnen en alles wat ik zie is leuk. Neem nou het blauwe dashboard. Met een stof afgewerkt en daarop de zwarte verrekijker en zwarte schakelaars. Lampjes die dan aangaan in de satelliet als je de lampen aanzet. Die knopjes onder de tellers….. Ze vallen gelijk op door hun kleuren. Zo erg dat ik denk dat je met zonnebril op in het donker ze nog zal zien. Handig als je een tunnel inrijdt met mooi weer. Ik druk op de ventilatorknop, twee standen in een knopje. Je drukt een keer en de aanjager gaat in stand 1, nog een keer drukken en nog wat sneller. Weer drukken en hij is uit. Het kleine sleuteltje voor het contact gaat om. De motor slaat gelijk aan. Mooi, mooi, mooi. Verder valt me het hemeltje op. Dat figuurtje erin, hoe gaaf!! Daar waar dat de laatste tijd weer meer voorkomt in autoland had Visa het al. Neem de airbumps van een Cactus. Deze vormen vind je ook aan de binnenkant, zonder functie ergens een figuur in maken omdat het mooi is. Er zijn merken genoeg die niet eens de moeite lijken te nemen om de buitenkant te mooi te maken voor het mooie deed Citroen het al met de Visa in 1978. Zowel binnen als buiten de auto.

Dan de buitenkant. Zo is de Visa dan bedoeld. Grote grill met een bumper in een. Deze sluit dan weer aan op de motorkap met een soort bult erop. De spiegels nog lekker ouderwets van metaal op een dun voetje. Chromen deurgreepjes, maak het ook lekker jaren 70. De best massieve achterkant met groten achterlichten maken het geheel af. Nou ja af. Dat is het juist ook weer net niet. Ik snap wel dat er mensen zijn die deze minder mooi vinden dan het latere model. Die is net wat meer auto dan deze dat snap ik wel. Maar toch weet dit model mij juist ook wel te raken. Het mist wat stripjes en kunststof afwering waardoor ze wat naakter is.

Wat ik nou niet snap is dat de Visa onder de Citrofielen nog niet echt gewaardeerd wordt. Zoals ik net al schreef. In de Visa ook veel oog voor details die alleen maar  zijn gemaakt voor het mooie. Daar kocht je een DS voor, toch? Of een CX. Ooit iemand horen zeggen dat zijn leven compleet is nu de autoradio tussen de voorstoel zit? Nee, echt niet. Dat was alleen maar zo, zodat de middenconsole zo mooier leek zo zonder radio, maar handig is anders. Of, nu ik een kilometertelleroog heb ben ik meer man/vrouw en zie ik nog beter hoe snel ik rij. Nee ook niet, want het was alleen voor het mooie.  Met een knik in je tellerkabel kan je je lol helemaal op. Dan schut de 120 de hele tijd heen en weer en als je al zenuwachtig wordt van een trillende tellernaald. Daarom vind ik het best raar dat een Visa nog niet gemeengoed is onder het grote gros citroenliefhebbers. Vol met maffe dingen en zeker deze type 1 Visa. Daarom een vraag. Kom je weer eens een Visa tegen,  wil je dan gewoon eens een keer langer kijken? Het is minder Peugeot dan de “Citrofiel” doet suggereren en ze zal je citrofiele hart niet teleurstellen.

 www.garage80.nl

Onze 14TRS mag ook wel wat aandacht hebben.

Het verhaal over de rode Visa 11RE is al een paar keer voorbij gekomen op Facebook of hier in de een BLOG. Er is zelfs een VLOG van. Zoals je hier kan zien. Maar sinds gisteren is de 14TRS ook de weg op. Nu is het niet zo dat we deze Visa angstvallig stil hebben gehouden voor je. Dat valt ook wel weer mee. Op Facebook is wel eens voorbij gekomen, maar ze mag best wat meer aandacht hebben. Daarom eerst maar even een kort verhaal in deze BLOG.

De Visa 14TRS is wel een bekende van ons. Vorig jaar hebben we haar verkocht en onlangs werden we door de jongen die haar van ons had gekocht. Hij wilde wat anders en daarom moest de Visa aan verkocht. Hij had hem al even te koop staan, maar er kwam nooit iemand haar kopen. 

Emiel zei het heel mooi;"Ik ben nog niet klaar met deze Visa, het is een van de fijnste waarmee ik heb gereden." Daar heeft hij wel gelijk in. De 14TRS is echt een heerlijke auto. Vlot, makkelijk om mee te rijden en best uniek. Zoveel 14TRS-en zie je niet meer en gezien het feit ze best veel kilometers heeft gereden is het sleuteltje om en de motor loopt zo mooi, dat hebben we nog niet heel vaak gehad. We hebben een 14S gehad, leuk hoor. Zeker ook als even terugschakelde, dan pruttelde ze mooi in de uitlaat. Dan hebben we nog de Leader gehad, die vond ik wel erg leuk, maar 14TRS was net wat soepeler.

Maar voordat ze de weg op kon moest ze nog wel grondig aangepakt worden. Zo zie je maar weer, een oudere auto kopen is leuk, maar je moet er wel voor zorgen. Dat was helaas niet zo. De uitlaat was niet alleen lek, maar helemaal door. Het contactslot was weg en je moest haar nu door middel van schakelaars draaien, klikken en drukken starten. Verder nog wat achterstallig onderhoud, maar het resultaat mag er zijn. Ik denk dat Emiel wel 7 avonden bezig is geweest om haar te krijgen zoals ze nu is.


Nu is ze ook weer zoals ze was toen we haar verkochten. Tevreden snort de motor weer zoals we van haar kenden. En vandaag zag ik een foto van Emiel (hier rechts) op Facebook, met de tekst. "De eerste dag met de visa naar Arum, wel weer even wennen natuurlijk maar wat gaaf!" En dat is het ook, dit vinden we gaaf en onder andere daarom, zijn we ook begonnen met Garage80. 

Binnenkort gaan we foto's maken en gaan we opzoek naar een nieuwe eigenaar. Iemand die het ook gaaf vindt, iemand die haar blijft onderhouden. Het kan niet de bedoeling zijn dat ze ooit op de sloop terecht komt, daar is ze veel te leuk voor.


www.garage80.nl

Eindelijk is het zover

Oke, ik zal eerlijk bekennen, ik wilde eigenlijk vanmorgen al vroeg met de Visa op pad. Helaas bracht een reset van de acculader roet in het eten. Voor niks wakker gelegen dus. De accu was niet voldoende opgeladen. Shit. Nou ben ik niet snel chagrijnig te krijgen, maar dit hielp niet mee en eenmaal op de fiets naar mijn werk mopperde ik in mijn hoofd lekker door. Zeker ook als een dame van rechts niet snel genoeg doorfietste mopperde ik in mijn hoofd lekker verder. Iets van oude tak fiets door, zo iets. Niet netjes dat zal ik gelijk toegeven en het bleef ook in mijn hoofd. Ik ben dus de enige die weet.

Gaandeweg de dag bleef het eerste ritje van dit jaar me achtervolgen. Zou ik eerder stoppen met werken vandaag en dan morgen wat langer door gaan? Helaas de situatie op het werk hielp niet mee. Maar aan de lange werkdag kwam een eind en dus op naar huis. Snel eten en dan was het zo ver. Dat je als volwassen man dan toch kinderlijk kan reageren. Mag ik van tafel? En gelijk naar de garage, de acculader staat nog op de goede stand..... Spannend!!

Sleuteltje om en ja hoor het motortje slaat gelijk aan en gelijk weer uit. Karakter!! Nog een keer een na wat langer starten kwam mevrouw tot leven. Eureka!! Mijn C5 aan de kant gereden en garagedeur open. Naar buiten. Mijn buurman rijdt net langs met zijn originele BMW M3 E36. Hij reageert even leuk op mijn Visa. Voordat er negatief wordt gereageerd op zijn BMW, ik vind zijn uitvoering super gaaf. Origineel zonder Sjaak velgen of Sjonny stickers. Echt goede kleur en super onderhouden en geen krasje te vinden.


Tevreden laat ik haar voor de garagedeur even snorren, terwijl ik naar binnen loop om te vragen of mijn zoontje van 7 even mee wil. JA IK GA MEE!!! van schrik laat hij zijn toetje staan en loopt mee. Ook mijn vrouw kan de verleiding niet weerstaan. Een andere buurman loopt door de straat en steekt zijn duim op. We rijden weg. Ja dat doet ze goed hoor, wat is dit leuk zeg. Moeiteloos voeg ik in op de rondweg, voor de kenners van Leeuwarden, "de haak". Als snel 110 op de teller en mijn vrouw komt met het idee om eens een keer met de Visa een toertochtje te maken door het Friese land. Lekker picknicken en stoppen aan de dijk van het IJsselmeer. Zal een leuke fotorapportage worden denk ik. Hou dus de site in de gaten of onze Facebookpagina.

Aan alles komt een eind en ook aan de eerste rit van dit jaar. Tevreden parkeer ik haar achter mijn 205. Mijn vrouw zegt nog even:"leuk hé, auto nummer drie." 

Klik ook eens hier